تعریف: مغلطه توسل به فرود روی ماه موقعی پیش میآید که گوینده از این استدلال استفاده کند: «ما تونستیم انسان رو بفرستیم کرهی ماه، بنابراین باید بتونیم…» این مغلطه یکی از زیرشاخههای مقایسهی ضعیف (Weak Analogy) است.
معادل انگلیسی: Appeal to the Moon
معادل لاتین: argumentum ad lunam
الگوی منطقی:
ما تونستیم انسان رو بفرستیم کرهی ماه، بنابراین باید بتونیم X.
مثال ۱:
ما تونستیم انسان رو بفرستیم کرهی ماه، بنابراین باید بتونیم همه نوع سرطان رو درمان کنیم.
توضیح: فرستادن انسان به ماه شاید عملی تقریباً غیرممکن به نظر برسد، ولی چون موفق شدیم این کار را انجام دهیم، شاید اینطور به نظر برسد که هر کار در ظاهر غیرممکن دیگری را هم میتوانیم ممکن سازیم. یادتان باشد که بین آنچه احتمال وقوع دارد، با آنچه امکان وقوع دارد، تفاوت وجود دارد. در این نوع استدلالات، با توجه به اینکه موفق شدیم انسانی را به ماه بفرستیم، بحث امکان داشتن مطرح میشود، نه احتمال داشتن.
مثال ۲:
اگه ناسا تونست آدمی رو بفرسته کرهی ماه، بنابراین تو هم میتونی زن من بشی.
توضیح: این مقایسه حتی از مقایسهی قبلی هم بدتر است. دستاوردهای ناسا با دستاوردهای فردی یکسان نیستند.
استثنا: اگر استدلال مربوطه بازفرستادن انسان به کرهی ماه باشد، میتوان از این استدلال استفاده کرد.
مثال: ما تونستیم سال ۱۹۶۹ انسانی رو بفرستیم کرهی ماه. بنابراین امروز هم میتونیم.
راهنمایی: به آنچه امکان وقوع دارد باور داشته باشید، ولی اگر احتمال وقوع ندارد، دلتان را به آن خوش نکنید.
منابع:
مغلطهای رایج در اینترنت. منبع آکادمیک برای آن یافت نشد.
ترجمهای از:
انتشاریافته در:
مجلهی اینترنتی دیجیکالا
دیدگاه خود را ثبت کنید