در اسم هرکس قدرت زیادی نهفته است؛ اسم‌ها با خود وزن و معنا به همراه دارند. اسم گذاشتن روی یک نفر یعنی این‌که بتوانید ویژگی‌هایی را بهشان نسبت دهید و شناسایی‌شان کنید. با این حال، کسانی که اسم ندارند، از اشخاص اسم‌دار به‌طور قابل‌توجهی قدرتمندترند. وقتی اسمی نداشته باشید، ردگیری کردن و پیدا کردن‌تان سخت‌تر می‌شود. اگر هم دشمنان‌تان نتوانند شما را پیدا کنند، نمی‌توانند شما را بکشند.
برای همین جای تعجب ندارد که تعدادی از تواناترین شخصیت‌های بازی‌های ویدئویی هیچ اسمی ندارند یا اگر هم داشته باشند، بنا به دلایلی هیچ‌کس تمایلی به استفاده از آن‌ها ندارد. البته این بدون اسم بودن گاهی عجیب است، ولی همان‌طور که اشاره شد، بی‌اسم بودن یعنی رهایی از یک سری تعهدات سنگین.
۱۰. مسافر – گنشین ایمپکت (The Traveler – Genshin Impact)
هردو شخصیت مذکر و مونث در گنشین ایمپکت اسمی دارند که در کنن (Canon) بازی به رسمیت شناخته شده است: اسم‌شان به‌ترتیب اتر (Aether) و لومین (Lumine) است. با این حال، اگر هرکدام‌شان سعی کنند به همراهان پرتعدادشان درباره‌ی اسم‌شان توضیح دهند، احتمالاً هیچ‌کدام به حرف‌هایشان گوش نخواهند داد. همه‌ی ساکنین تیوات (Teyvat) صرفاً آن‌ها را با نام «مسافر» می‌شناسند.
شاید «مسافر» اسم مبهمی برای اشاره به شخصی خاص به نظر برسد، ولی در بطن داستان بازی بسیار منطقی است. اتر و لومین مشخصاً اهل تیوات نیستند، هم از لحاظ ظاهری و هم از لحاظ قابلیت‌هایی که ازشان برخوردارند، برای همین مسافر خطاب کردنشان منطقی به نظر می‌رسد. مسلماً گفتن اسم مسافر از گفتن «آن یاروی بلوند که با عناصر طبیعی کارهای عجیب‌غریب انجام می‌دهد» راحت‌تر است.
۹. شکارچیان خزانه – مجموعه‌ی سرزمین‌های مرزی (The Vault Hunters – Borderlands Series)
از مدت‌ها قبل که افسانه‌ی خزانه‌ها (Vaults) در سیاره‌ی پاندورا و فراتر از آن پیچید، شکارچیان خزانه وجود داشته‌اند. کسی که خود را شکارچی خزانه صدا می‌کند، عملاً دارد به دنیا می‌گوید که «من اسلحه‌ای بزرگ با خود حمل می‌کنم و آنقدر دیوانه‌ام که حاضرم از آن برای جستجوی چیزی که ممکن است وجود نداشته باشد استفاده کنم.» این بیانیه کل چیزی را که باید بدانید به شما می‌گوید.
برای همین است که کل شخصیت‌های سرزمین‌های مرزی – حداقل تا موقعی‌که شخصیت قابل‌بازی هستند – با نام «شکارچی خزانه» مورد خطاب قرار می‌گیرند. همه‌یشان اسم دارند و به‌خصوص در سرزمین‌های مرزی ۳ – که دیالوگ شخصیت‌ها بیشتر است – با کمال میل به اسم‌شان اشاره می‌کنند، ولی وقتی کسی در حال نقشه ریختن است و کمک یک قلچماق اسلحه‌به‌دست نیاز دارد، دیگر اسم معنا و مفهوم خود را از دست می‌دهد؛ در این شرایط از هر سیاره‌ای باشید، به یک شکارچی خزانه نیاز دارید
۸. مارین/هیولاکش – مجموعه‌ی دوم (The Marine/Slayer – Doom Series)
مدت‌ها قبل، مردی که بعداً به نیمه‌خدای قدرتمند و خوفناکی به نام دوم‌اسلیر (Doom Slayer) تبدیل شد، صرفاً تفنگداری عادی بود که وظیفه‌ی کشیک دادن روی مریخ را داشت. ظاهراً او زمانی اسم داشت و دوستان و خانواده‌ای داشت که این اسم را می‌دانستند.
متاسفانه تجربه کردن گذر زمان به‌شکل غیرعادی یکی از عوارض جانبی اقامت طولانی در جهنم و واقعیت‌های موازی آن است. این یعنی همه‌ی کسانی که اسم واقعی مارین را می‌دانستند، احتمالاً مدت‌هاست که مرد‌ه‌اند. حتی اگر هنوز زنده بودند، بعید می‌دانیم حاضر بودند آن اسم را به موجود خوفناکی که اکنون به نام اسلیر شناخته می‌شود نسبت دهند. مثل این می‌ماند که یک کلاهک هسته‌ای را پیدا کنید و اسم یکی از رفقای دوران دبستان‌تان را روی آن بگذارید.
۷. اژدهازاد – طومارهای کهن ۵: اسکایریم (The Dragonborn – The Elder Scrolls V: Skyrim)
با این‌که می‌توانید در اسکایریم برای شخصیت‌تان اسم تعیین کنید، بیشتر شخصیت‌های غیرقابل‌بازی در دیالوگ‌شان شما را با نام «اژدهازاد» خطاب می‌کنند. تنها استثنا در این زمینه مواردی است که اسم شما جایی نوشته شده باشد: مثل نامه‌ی دریافتی یا پوستر پیگرد قانونی. غیر از این، اژدهازاد بودن شما بر هر سنت اسم‌گذاری دیگری ارجحیت دارد.
اگر بخواهیم منصف باشیم، اژدهازاد برای ساکنین اسکایریم اهمیت بالایی دارد و حضور شما برای آن‌ها اتفاقی افسانه‌ای است. اگر یک قهرمان افسانه‌ای داشت جلوی شما راه می‌رفت، احتمالاً بدتان نمی‌آمد به خودتان و اطرافیان‌تان یادآوری کنید که بله، اکنون یک اژدهازاد دارد جلوی شما راه می‌رود.
۶. پیک – فال‌اوت نیو وگاس (The Courier – Fallout: New Vegas)
در بازی‌های فال‌اوت مدرن، مردم تلف‌زار (The Wasteland) معمولاً یک لقب غیررسمی به شخصیت شما اعطا می‌کنند. «پرسه‌زن تنها» یا «تنها بازمانده» نمونه‌هایی از این القاب هستند. شخصیت اصلی فال‌اوت نیو وگاس از این قاعده مستثنی است. اسم او صرفاً «پیک» است. این لقبی شکوهمند نیست، بلکه صرفاً اسم یک شغل است. پیک‌ها اشیاء را از یک نقطه به نقطه‌ای دیگر جابجا می‌کنند.
این شاید مثالی از تمایل مردم به ساده‌سازی اسم‌ها برای راحتی خودشان باشد، ولی برای کسانی که آگاه‌ترند – مثل آقای هاوس (Mr. House) – شاید قضیه عمیق‌تر از این حرف‌ها باشد. به‌هرحال پیک کسی است که قرار است چیپ پلاتینومی (Platinum Chip) را حمل کند، برای همین وقتی می‌شنوید که پیک در حال آمدن است، شش دنگ حواس‌تان را جمع خواهید کرد.
۵. جی‌من – مجموعه‌ی نیمه‌عمر (The G-Man – Half-Life Series)
یک حقیقت بامزه: با این‌که «جی‌من» مرموز یکی از نمادین‌ترین شخصیت‌های مجموعه‌ی نیمه‌عمر است، هیچ‌کس در خط داستانی اصلی بازی به‌طور خاص به او اشاره نمی‌کند. دلیلش این است که تنها شخصیت‌هایی که تایید شده او را می‌شناسند، گوردون و ایلای ونس (Eli Vance) هستند. گوردون که صامت است و ایلای ونس هم با ابهام زیاد درباره‌ی او حرف می‌زند.
تنها شخصیتی که جی‌من را با این اسم مورد اشاره قرار می‌دهد، ادرین شپرد (Adrian Shepard)، شخصیت اصلی نیمه‌عمر: نیروهای متخاصم (Opposing Force)است. با این حال، حتی این اشاره نیز در دستورالعمل بازی اتفاق می‌افتد. با توجه به ظاهر جی‌من، مثل کت‌وشلوار بی‌نقش‌ونگار و وجنات و سکنات سرد او، این اسم مبهم کاملاً برازنده‌ی اوست.
۴. قاضی – مجموعه‌ی هیلو (The Arbiter – Halo Series)
در دوران اوج خود، بیگانه‌ای از نژاد سانگلی (Sangheli) که در گذشته با نام تل‌وادام (Thel’Vadam) شناخته می‌شد، فرمانده‌ی کل‌قوای ناوگان عدالت ویژه (Particular Justice) در امپراتوری کاوننت‌ها (The Covenant) بود. وقتی او در انجام ماموریتی شکست خورد و شیئی ارزشمند به نام یادگار پیشرو (Forerunner Relic) را از دست داد، بلافاصله به‌عنوان فردی نالایق شناخته شد و از مقامش کنار زده شد. به جای مقام و اسمش، نقش قاضی به او سپرده شد.
برای سانگلی‌های کاونتت، «قاضی» خطاب شدن شاید شدیدترین تعریف نیش‌وکنایه‌دار باشد. این لقب قبلاً افتخار بالایی بود، ولی پس از این‌که یک قاضی اعلام کرد که به ماموریت کاوننت‌ها باور ندارد، پیامبران والا (High Prophets) به استفاده از این لقب روی آوردند تا فرستادن سربازهای رسواشده به ماموریت‌های خودکشی خطرناک و اغلب غیرممکن را توجیه کنند. برای قاضی‌ای که در مجموعه‌ی هیلو می‌شناسیم، این لقب نیز در ابتدا نشان شرم بود، ولی به‌لطف کارهای قهرمانانه‌ی او، دوباره به‌عنوان لقبی شرافت‌مندانه شناخته شد.
۳. شیفو – لیو آ لایو (The Shifu – Live A Live)
در ییلاقات کوهستانی امپراتوری چین، خانه‌ای محقرانه بر فراز کوه‌ها قرار دارد. داخل این خانه شیفوی تنها زندگی می‌کند که به سبک کونگ‌فوی قلب زمینی (Earthen Heart) مسلط است. در شهرهای اطراف کسی چیز زیادی درباره‌ی شیفو نمی‌داند، ولی نیازی به دانستن هم نیست. تنها چیزی که اهمیت دارد این است که او شیفو است و سرسخت‌ترین شخص در بین اطرافیانش است.
برخلاف تمام شخصیت‌های اصلی لیو آ لایو، شما نمی‌توانید اسم شیفو را عوض کنید؛ فقط می‌توانید اسم هنر رزمی‌ای را که تمرین می‌کند و به شاگردانش آموزش می‌دهد تغییر دهید. شاید در نظر شیفو، چیزهای دنیوی مثل اسامی اهمیت خاصی ندارند. تنها چیزی که اهمیت دارد این است که بدن، ذهن و روح را به بالاترین درجه‌ی تعالی رساند.
۲. بانوی وودو – مجموعه‌ی جزیره‌ی میمون (The Voodoo Lady – Monkey Island Series)
در همه‌ی عناوین مجموعه‌ی جزیره‌ی میمون، گایبراش تریپوود (Guybrush Threepwood)، دزد دریایی درمانده، با بانوی وودوی مرموز ملاقات می‌کند. از قرار معلوم بانوی وودو مالک و مدیر فروشگاه‌های زنجیره‌ای لوازم وودو و عتیقه‌جات غریب در سرتاسر کاراییب است، فروشگاهی که گایبرایش در طول ماجراجویی‌هاش ناخواسته به آن برخورد می‌کند.
یک بار گایبراش از بانوی وودو می‌پرسد که آیا اسم واقعی‌اش همین است یا نه. مشخصاً این اسم واقعی‌اش نیست، ولی او اسم واقعی‌اش را به گایبراش نمی‌گوید. به‌هر حال، در قلمروی وودو – قلمرویی که در آن با ساختن عروسکی شبیه به یک نفر می‌توان او را کشت – اسم شخص خطرناک‌تر از آن است که آن را بی‌دلیل در اختیار کسی گذاشت.
۱. مزدوران – تیم فورترس ۲ (The Mercs – Team Fortress 2)
ردموند من (Redmond Mann)، برای شکست دادن برادرش سر تصاحب یک تپه سنگ‌ریزه، تیمی متشکل از ۹تا از بهترین مزدوران دنیا را استخدام کرد. البته او انتظار نداشت برادرش بلوتارک (Bluetarch)، تیمی متشکل از ۹ مزدور استخدام کند که عین مزدورهای خودش بودند. این قضیه بسیار گیج‌کننده از آب درآمد.
همه‌ی ۹ مزدور تیم فورترس ۲ اسم و زندگی خود را دارند و در برخی از محتواهای جانبی مثل کمیک‌ها و انیمیشن‌ها به داستان آن‌ها پرداخته شده است. با این حال، در خود بازی، تنها چیزی که اهمیت دارد حرفه ی این مزدوران است. دلیل این مسئله هیچ‌گاه مورد اشاره قرار نگرفته است، ولی احتمالاً آن‌ها می‌خواهند با پیروی از اخلاق حرفه‌ای هویت کسی را فاش نکنند، یا حواس‌پرت‌تر از آن هستند که اسامی جدید یاد بگیرند. هر دو گزینه به یک میزان محتمل است.
منبع: The Gamer
انتشار یافته در:
دیدگاه خود را ثبت کنید