اسلحه‌های دنیای Star Wars | آشنایی با دنیای جنگ ستارگان (قسمت هشتم)

«اسلحه‌ها باعث پیروزی در نبرد نمی‌شوند.

بسیار قدرتمند است، ذهن تو.»‌

یودا

مقدمه

پیش از این در مقاله‌ای به صورت جداگانه شمشیرهای لیزری را بررسی کردیم، اما بیشتر مبارزات دنیای جنگ ستارگان با اسلحه‌های عادی‌تر انجام می‌شوند. از این اسلحه‌ها می‌توان به بلستر تپانچه‌ای یا تپانچه‌ی انفجاری (Blaster Pistol) قاچاقچی‌ها و تفنگ سنگین استورم‌تروپرها اشاره کرد. دنیای جنگ ستارگان پر است از تفنگ‌هایی که هدف‌شان گیج کردن، کشتن و تجزیه کردن دشمن است. در این مقاله سعی بر این است که رایج‌ترین و جالب‌ترین این سلاح‌ها معرفی شوند، ولی باید این نکته را در نظر داشته باشید که تعداد سلاح‌های دنیای جنگ ستارگان به‌مراتب بیشتر است و مجال پرداختن به آن‌ها در مقاله‌ای با این حجم ممکن نیست.

.

بلسترها

«بلستر» به مجموعه تفنگ‌هایی گفته می‌شود که در آن‌ها گازی مخصوص به پرتوی لیزری متراکم تبدیل می‌شود و این پرتو، با نام صاعقه‌ی بلستر (Blaster Bolt)، در قالب انرژی درخشان از لوله‌ی بلستر شلیک می‌شود. شلیک هر پرتو دمای بلستر را افزایش می‌دهد و اگر چند تیر پشت سر هم شلیک شوند، بلستر داغ می‌کند و بویی مشابه با بوی گوشت سوخته از آن بلند می‌شود.

پرتوی شلیک‌شده از خودش حرارت ساطع نمی‌کند، ولی در صورت برخورد به هر شیئی انرژی جنبشی فراوان آزاد می‌کند که قادر است هر چیزی را از شکل بیندازد، مایع را به بخار تبدیل کند، سنگ را خرد کند و به پیکر موجودات زنده و ارگانیک آسیب شدید وارد کند.

بیشتر بلسترها مجهز به خشاب گاز (پرتوها در این خشاب شکل می‌گیرند) و مخزن نیرویی که انرژی لازم را تامین می‌کند هستند. در هر شلیک مقداری گاز مصرف و مقداری نیرو به بلستر منتقل می‌شود. کم یا زیاد بودن میزان مصرف به مدل بلستر و طول عمر مهمات بستگی دارد.

علاوه بر این، بسیاری از بلسترها به قابلیت گیج کردن (Stun) هدف مجهزند. اگر این قابلیت فعال شود، می‌توان با بلستر به سیستم عصبی هدف فشار سنگین وارد کرد، طوری که بلافاصله بیهوش شود.

نخستین بلسترها، که از طریق اعمال مهندسی معکوس روی سلاح‌های باستانی ساخته شدند، سلاح‌های توپخانه‌ای سنگینی بودند که ارتش ازشان استفاده می‌کرد. به مرور زمان مدل قابل‌حمل بلستر اختراع شد، اما این مدل مجهز به کابلی بود که اسلحه را به ژانراتور نیرو وصل می‌کرد. این تفنگ‌های ارتقایافته برای هزاران سال مورد استفاده قرار گرفتند. پس از آغاز نبرد مندلورین‌ها (Mandalorian Wars)، مدل رایج‌تر و شناخته‌شده‌تر بلستر اختراع شد. برخلاف مدل کابل‌دار پیشین، مدل جدید کاملاً خودکفا بود و نیازی نبود آن را به منبع انرژی وصل کرد.

بلسترهای تپانچه‌ای، همان‌طور که از نامشان پیداست، تفنگ‌هایی کوچک و جمع‌وجور بودند که اندازه و قدرتی متغیر داشتند. در بسیاری از سیاره‌ها حمل بلسترهای تپانچه‌ای مجاز شد و پس از مدتی این تپانچه‌ها رواج پیدا کردند و می‌شد آن‌ها را دست شهروندان عادی، خلافکارها و سربازها دید. بلسترهای سنگین (Blaster Rifles) از بلسترهای تپانچه‌ای بسیار قوی‌تر بودند و در بیشتر سیاره‌ها شهروندان عادی اجازه‌ی حمل کردنشان را نداشتند. بلسترهای سنگین سلاح رایج سربازها بودند؛ من‌جمله کلون‌تروپرها و استورم‌تروپرها.

مدل دیگری به نام بلستر مسلسل (Repeating Blaster) نیز ساخته شد که صاعقه‌ها را رگباری و بدون وقفه شلیک می‌کرد. بلستر مسلسل بسیار سنگین بود و اغلب روی وسایل نقلیه و سه‌پایه‌های (Tripod) نظامی سوار می‌شد. اما مدل رایج‌تر و شخصی‌تری از بلستر مسلسل نیز ساخته شد که سرباز به‌تنهایی می‌توانست آن را حمل کند. مندلورین‌ها در نبرد مندلورین‌ها از این مدل بلستر زیاد استفاده کردند.

بلستر دگرگونی‌های دیگری هم دارد. مثلاً تپانچه و تفنگ اختلال‌گر (Disruptor Pistol & Rifle). ساز و کار این اسلحه‌ها مشابه با بلسترهاست، اما هر شلیک گاز به‌مراتب بیشتری مصرف می‌کند و بنابراین پرتوی انرژی‌ای که از آن شلیک می‌شود، قوی‌تر است. در واقع، این پرتو آنقدر قوی است که پیوند بین اتم‌های جسمی را که به آن اصابت کند از بین می‌برد. بنابراین اگر هدف موجودی ارگانیک باشد، تجزیه می‌شود و اگر موجودی غیرارگانیک باشد،‌ آسیبی شدید به بدنه‌ی آن وارد خواهد شد.

با توجه به حجم گاز مصرفی بالای اختلال‌گرها، این اسلحه‌ها فقط در شرایط ضروری مورد استفاده قرار می‌گرفتند و در بیشتر منظومه‌ها حمل‌شان غیرقانونی و مجازات حمل غیرقانونی‌شان اعدام بود. بنابراین بیشتر مصرف‌کنندگان غیرقانونی اختلال‌گرها جایزه‌بگیرها و قاتلان بودند.

.

نارنجک‌ها

به جز بلسترها، از اسلحه‌های رایج دنیای جنگ ستارگان می‌توان به موشک‌انداز، شعله‌افکن، خمپاره و مواد منفجره اشاره کرد. نارنجک نیز انواع مختلف دارد: اشک‌آور، نورزا، گازی،‌ شیمیایی، الکترومغناطیسی (که لوازم الکترونیکی و درویدها را غیرفعال می‌کند). اما مهم‌ترین نوع نارنجک، نوع حرارتی (Thermal Detonator) آن است. داخل پوسته‌ی نارنجک، که جنس آن عموماً از ترمایت (Thermite) است، ماده‌ای به‌شدت حساس قرار دارد که قادر است واکنش همجوشی مخربی ایجاد کند. برخی از مدل‌های این نارنجک تا صد متر برد انفجار دارد، ولی روی هر چیزی که فراتر از بردش قرار داشته باشد، خط هم نمی‌اندازد.

نارنجک‌های حرارتی در روزهای آخر حیات جمهوری پرطرفدار شدند و با وجود غیرقانونی بودنشان، بسیاری از خلافکاران و جایزه‌بگیرها به استفاده ازشان روی آوردند. ارتشی‌ها نیز به قصد کشتن گروهک‌ها و وارد کردن آسیب زیاد به اشیاء بی‌جان از این نارنجک استفاده می‌کردند.

.

گلوله‌پرتاب‌کن‌ها

بلسترها تنها اسلحه‌های مخصوص نبرد از راه دور نبودند. به مدت چندین هزاره گلوله‌پرتاب‌کن‌ها (Slug Throwers)، که در اصل باید سلاح گرم در نظرشان گرفت، بسیار پرکاربرد بودند. گلوله‌پرتاب‌کن‌ها از طریق انفجاری کوچک جسمی پرتابی را به سمت هدف شلیک می‌کنند. پس از گسترش استفاده از بلسترهای قابل‌حمل، در نظر مردم گلوله‌پرتاب‌کن‌ها به سلاح‌های بدوی‌ای تبدیل شدند که فقط در سیاره‌های درب‌وداغان مورد استفاده قرار می‌گرفتند. با این وجود، در کهکشانی که در آن همه از بلستر استفاده می‌کنند، گلوله‌پرتاب‌کن‌ها از امتیازاتی برخوردار هستند:‌

۱. گلوله‌پرتاب‌کن‌ها را می‌توان به‌راحتی به صداخفه‌کن مجهز کرد، در حالی‌که بلسترهای مجهز به صدا‌خفه‌کن بسیار نادر هستند.

۲. مهمات گلوله‌پرتاب‌کن‌ها بسیار گوناگون هستند و تیرهای این اسلحه از نوع انفجاری و آتش‌افروز گرفته تا گلوله‌های پلاستیکی (برای پرهیز از کشتن هدف) متغیر است.

۳. دوام گلوله‌پرتاب‌کن‌ها از بلسترها بیشتر است. اگر یک نفر از گلوله‌پرتاب‌کن و بلسترش به یک میزان مراقبت کند، گلوله‌پرتاب‌کنش مدت بیشتری دوام خواهد آورد.

۴. گلوله‌پرتاب‌کن‌ها در برابر حریفان مجهز به شمشیر لیزری امنیت بیشتری دارند، چون تیر این سلاح‌ها در برخورد با شمشیر لیزری به سمت شلیک‌کننده برنمی‌گردد، بلکه تجزیه می‌شود. بنابراین شخص شمشیر به دست از ضدحمله‌ی معروف کاربران شمشیر لیزری محروم می‌شود. همچنین گلوله‌ی گلوله‌پرتاب‌کن سرعت بیشتری دارد و احتمال برخورد آن به کاربر نیرو بیشتر است.

از امتیازات گلوله‌پرتاب‌کن‌ها که بگذریم،‌ این اسلحه‌ها نقاط ضعیف زیادی دارند. از این نقاط ضعف می‌توان به وزن بالا، خرج زیاد، برد کوتاه و قدرت آسیب‌زنندگی پایین اشاره کرد. پس از اکتشاف مصالح مقاومی که می‌شد باهاشان زره ساخت، گلوله‌پرتاب‌کن‌ها کارایی‌شان را تا حد زیادی از دست دادند. اما با توجه به این‌که این زره‌ی سبک در برابر صاعقه‌ی بلسترها مقاوم نبود، بسیاری از مبارزان تصمیم گرفتند آن را نپوشند. بنابراین در موقعیت‌هایی خاص گلوله‌پرتاب‌کن‌ها همچنان کارایی خود را حفظ کردند.

.

سلاح سرد

در دنیای جنگ ستارگان سلاح سرد همچون شمشیر، نیزه و چماق نیز پرطرفدار است. برای مدتی پرطرفدارترین سلاح سرد تیغه‌ی ویبره‌ای (Vibroblade) بود. این سلاح انواع گوناگونی دارد: از خنجر کوتاه گرفته تا مدل دودستی بزرگ‌تر. تیغه‌ی ویبره‌ای به تیغه‌ای تیز و ژنراتور لرزشی فراصوت در قبضه مجهز است. این ژنراتور تیغه را به با سرعتی سرسام‌آور به لرزش می‌اندازد و شدت برندگی آن را افزایش می‌دهد. در مواجهه با رقیبی که شمشیر لیزری در دست دارد، می‌توان تیغه‌ی ویبره‌ای را به لایه‌ای از سنگ معدن کورتوسیس (Cortosis Ore)، که قیمت زیادی دارد، آغشته کرد. این سنگ معدن تیغه‌ی ویبره‌ای را در برابر ضربات شمشیر لیزری مقاوم می‌کند.

بزرگ‌ترین تهدید برای کسی که تیغه‌ی ویبره‌ای را دستش گرفته الکتریسیته است، چون ممکن است الکتریسیته به ژنراتور و مخزن انرژی اتصال برقرار و انفجاری کوچک ایجاد کند.

عصای الکتریکی (Electrostaff) سلاح سرد دیگری‌ست که از آلیاژ مقاوم در برابر شمشیر لیزری ساخته شده است و دو سر آن شارژ الکتریکی دارند. عصاهای الکتریکی به طور خاص برای مبارزه با کابران شمشیر لیزری ساخته شده بودند.

این مقاله‌ی کوتاه دربرگیرنده‌ی بخش کوچکی از اسلحه‌های دنیای جنگ ستارگان است. اسلحه‌های تولیدشده در آثار جهان گسترده فراوان‌اند: از این اسلحه‌ها می‌توان به نیدلرگان (Needler Gun)، ریل‌گان (Rail Gun)، اسکتر گان (Scatter Gun)، تفنگ‌های صوتی (Sonic Rifle) و تفنگ تنسور (Tensor Weapon) اشاره کرد.

با این‌که شمشیر لیزری نمادین‌ترین سلاح دنیای جنگ ستارگان است و احتمالاً باقی خواهد ماند، اما گاهی تنها چیزی که کارتان را راه می‌اندازد، یک بلستر معمولی جمع‌وجور است.

منبع

انتشاریافته در:‌

مجله‌ی اینترنتی سفید